Öz-Şefkat / Farkındalık Sohbetleri #1
Öz-Şefkat / Farkındalık Sohbetleri #1
Bugün seninle birlikte öz-şefkati konuşacağız. Öz-şefkat dediğimiz şey aslında kendimizle iyi bir dost olma becerimizdir. Ne demek istiyorum? Zor bir zamandan geçen dostunu düşün lütfen. Ona nasıl yaklaşırsın? Ona nasıl davranırsın?
Şimdide kendini zor bir zamandan geçerken düşünmeni istiyorum. Kendine nasıl yaklaşıyorsun? Daha doğrusu kendine nasılsın? Suçlayıcı, öfke dolu, eleştirel, değersiz misin? Başkasına sunduğun özeni sen hak etmiyor musun? Başkasından daha mı değersizsin? Başkasına kolaylıkla gösterebildiğimiz şefkatin kendimize gelince pek bir cimrisi olabiliyoruz.
Artık bu döngüyü kırmaya ne dersin? İşe kendimizi olduğumuz halimizle sevmeye niyet ederek başlayalım.
Artık aynalarla barışıyor, onlarla dost oluyoruz.
Şimdi ayna karşısına geçmeni istiyorum. Kendini görebileceğin, gözlemleyebileceğin bir şekilde konumlan lütfen. Bak kendine ne görüyorsun?
Kendi deki güzelliklerden ziyade kusurlara mı odaklısın yoksa?
Nerelerini beğenmiyorsun? Gözlerini, burnunu, kulaklarını, ağız yapını, saçlarını, bedenini… Kilonla barışık mısın mesela? Sanki daha iyisi olabilir miydi? Kalbine bak lütfen. Hangi hisler var orada?
Peki hiç gözlerine sahip olduğun için şükrettin mi? Görebildiğin için.. Kulakların duyabildiği için şükrettin mi?
Yaradan seni en güzel şekilde yarattı. Sen kendi varlığının muhteşemliğinden ne kadar haberdarsın?
Şimdi senden gözlerinin en içine bakmanı istiyorum. Ne kadar küçükler değil mi? Fakat tüm kainatı görüyorlar.. Kendi kâinatını görmeye hazır mısın? Ve şunu söyle kendine; artık seninle barışmaya niyet ediyorum. Seni görüyor, fark ediyorum.
Hisset lütfen bunu. Tüm zerrelerinde bu harikalığı hisset. Derin nefesler al, burnundan al ağzından ver lütfen. Akışta olduğunu, akışta kaldığını hisset.
Kendimi sevmeye izinliyim, bunu hak ediyorum. Ben değerliyim. Yaradan beni değerli kıldı. Şükürler olsun. tüm zerrelerimde bunu hissediyorum. Bana verilen nimetleri fark ediyorum. Bu nimetleri en güzel şekilde değerlendirmeye niyet ediyorum. Ben güzelim. Çok güzelim. Yaradan beni bu yaşamda en güzel şekilde var etti.
Alıp kabul etmeye layık ve izinliyim. Sevgiyi kabul ediyorum. Sevilmeyi kabul ediyorum. Değer görmeyi kabul ediyorum. Takdiri kabul ediyorum. Huzuru kabul ediyorum. Neşeyi kabul ediyorum. Mutluluğu kabul ediyorum. Artık zihnen, ruhen, kalben bu alanlara açık olduğumu biliyorum.
Kendimi yoran, sistemimi bozan tüm vericiliklerimden vazgeçiyorum. Herkesle, her şeyle alma-verme dengesini kurarak ve bunu koruyarak ilerlemeyi seçiyorum.
Kendimi hediyelere açıyorum. Bu yaşamın mucizelerine kalbimi açıyorum. Yaradan beni her zaman en güzel şekilde nimetlendirir şükürler olsun.
Bu seçimlerimin şu andan itibaren benimle, yaşamımda keyifle kolaylıkla kalmasına niyet ediyorum.
Teşekkür ederim, oldu oldu oldu.
Şifa olsun.