İlişkilerimde Ne Yaşıyorum Ben?

İlişkilerimde Ne Yaşıyorum Ben?

Başkalarından sevgi alma becerimiz, annemizden sevgi alma becerimize bağlıdır. Düşünün bakalım; ilişkilerinizde sevgiyi hissedebilmek için neler yapıyorsunuz?

Anne ve babamızın bizi sevip sevmediği önemli değil aslında. Önemli olan şey onların bize verdiği şeyi bizim nasıl aldığımızdır. Sahiden olana razı gelmeyi hiç denediniz mi? Yoksa halen daha her şeyin başka türlü olabileceğine dair kafanızda senaryolar mı yaratıyorsunuz? Yaşamınızı kendiniz için zorlaştırmak sizin seçiminiz olmasın?

Annenizden aldığınız sevgiyi hangi hislerle tanımlıyorsunuz? Birlikte bu hislere odaklanalım. Saldırılmış, kafese konulmuş, sıkıştırıcı, yokmuşsunuz gibi, yetersiz, sakinleştirici, güçlendirici…

Bilinçsizce kendimizi belirsiz bazı insanlara, olaylara ve durumlara geçmişi yansıtan tanıdık, eski yollarla benzeri tepkiler verirken bulabiliriz. Freud bu durumu ‘’yineleme takıntısı’’ olarak bilinçdışında çözülememiş şeyleri tekrarlama girişimi olarak tanımlamaktadır. Farkındalık ışığına getirmediğimiz sürece bilinçdışı kalıplarımızı tekrarlamaya devam ederiz.

Ve şimdi ilişki yaşarken neler hissettiğinize odaklanmanızı istiyorum. Hissetmek istediklerinize değil, gerçekten içsel olarak hissettiklerinize..

İyileşmek, içimizle bağlantılı bir iştir. Bazen kalbimizin açılabilmesi için kırılması gerekir. Kalbinizin açılmasına gönüllü müsünüz?